Met een vulpen kun je wél tekenen

Als klein meisje tekende ik veel. Heel veel. Het was mijn manier van vertellen, zo verlegen als dat ik was. Ik tekende liever stil in een hoekje dan dat ik op de voorgrond ging staan en wat moest zeggen of laten zien. Daar heeft mijn creativiteit mijn oorsprong. 

Verder had ik een moeder die op haar manier had geleerd creatief om te gaan met wat het leven zich aandient. Zo kan ze nog steeds van niets iets maken, of er een creatieve draai aangeven. Dat vond ik vroeger niet altijd even leuk... 

Zo werden mijn haren door haar geknipt (inclusief scheve pony) en liepen mijn zussen en ikzelf regelmatig in zelfgemaakte kleding. Lees; alle drie in dezelfde roze tuinbroek met bakstenen patroon. 

Maar ze deed het wel. Ze maakte van stof; kleding, van niets maakte ze iets. Als ik vroeger iets wilde vertellen over hoe iets er uit zag of wat ik in gedachten had, zei ze steevast; ‘teken het eens uit’, en schoof dan pen en papier onder mijn neus. Elke kaart die ik van haar ontvang is geschreven op rijm. Ze was creatief op haar eigen manier en leerde me denken buiten kaders. Ze leerde me in oplossingen denken en bracht me veerkracht bij. En dat is soms heel handig, zeker wanneer dingen anders lopen dan wat je er eigenlijk van verwacht had. 

Mijn creativiteit werd op de lagere school, buiten handenarbeid om niet echt gewaardeerd. Zo weet ik nog heel goed dat een juf mij streng toesprak, toen ik tekeningetjes maakte met mijn vulpen bij de woorden die ik schreef: “Nee, Suzanne, je kunt niet met een vulpen gaan tekenen! Dat doen wij hier niet. Dan gaat ie stuk en je krijgt geen nieuwe.” 

Pats. Boem. Rood hoofd. Tranen in de ogen. En dus bleef ik maar keurig woorden schrijven met mijn vulpen en kleurde ik netjes binnen de lijntjes met kleurpotlood. 

Maar misschien is dat zinnetje, dat moment, onbewust wel mijn motivatie geweest om ooit nog eens het tegendeel te bewijzen. Mijn trigger om nog eens wat te laten zien. Want hoezo kun je niet met een vulpen tekenen? De letter S is al bijna een poppetje!

Na nog wat creatieve pogingen en omzwervingen werd mijn creativiteit pas echt wakker geschud toen ik kennis maakte met de wereld van ‘art journal’. Daar moest wel eerst een ongeval aan vooraf gaan om te beseffen dat het leven kort is en dat je er als de donder voor moet zorgen dat je datgene gaat doen wat je hier te doen hebt op aarde. Erachter komen wat je passie is en waar je elke ochtend voor op staat. Nou, dat deed ik. En daar ga je vanzelf wel over nadenken als je letterlijk even niet kunt opstaan. Daar begon mijn reis. Part 2.

Alles was nodig en heeft me gevormd tot wie ik nu ben en waar ik nu sta. Mijn aanraking met art journaling (er zijn heel veel benamingen voor) heeft me geholpen bij het onderzoeken en ontdekken wie ik nou werkelijk was. En wat ik wilde in de rest van mijn leven. 

De eerste keer dat ik weer echt ging tekenen in een boekje was tijdens een retraite week op Ibiza. Er gebeurde iets magisch. De inkt, de verf. Mijn gedachten en woorden kwamen tot leven op de blanco pagina’s van mijn eigen art journal boekje. Weggestopte verlangens en gevoelens, wensen en dromen kwamen vanuit een onbewust stukje naar boven. Ik mocht weer tekenen! Waar was ik al die tijd geweest! 

Door er sindsdien dagelijks mee bezig te zijn leek ik, vanuit een soort stilstand, in beweging te komen. Ik ging op ontdekking, naar mezelf. Wat me interesseerde schreef ik op, wat in me opkwam, wat ik onderweg leerde kreeg een plekje en wat ik mooi vond plakte ik erin. Vandaaruit ging ik steeds meer dingen doen die bij me paste. Ik ging weer met vulpen schrijven en vooral ook tekenen :) 

Door elke dag even bezig te zijn met wat me blij maakt, word ik zelf ook een beetje blijer en gelukkiger. Dagelijks in mijn art journal boekje creëren, helpt me bij mijn persoonlijke ontwikkeling. Alles wat me interesseert en inspireert noteer en/of tekende ik. En dat was veel. Ik kan zo op een luchtige en creatieve manier al spelend leren. Elke dag weer. Even ontspannen en uit mijn hoofd. Tijd voor mezelf in de drukte van de dag. Ik gebruik het zelfs in coaching met kinderen en volwassenen. Creativiteit en Suus zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. 

Ik ben dankbaar voor de creativiteit die ik van huis uit meekreeg. Ik ben dankbaar voor de juf die me ooit vertelde dat ik alleen mocht schrijven met een vulpen… Want ergens is die opmerking altijd met me mee gegaan. Het is mijn motivatie geweest om het tegendeel te bewijzen. Ik mag wel onderzoeken, ik mag wel proberen, Ik mag het op mijn manier doen, ik mag wel creatief zijn, ik mag wel met vulpen tekenen. En het mag ook met watervaste pen (want dat werkt iets makkelijker in combinatie met waterverf). Ik mag tekeningen maken bij de woorden die ik schrijf. Omdat ik nu weet dat dat zo veel meer met me doet.

Iedereen is creatief, daar ben ik van overtuigd. We uiten het allemaal anders en soms zijn we het een beetje kwijtgeraakt. Laten we ons hoofd regeren en doen we wat er van ons verwacht wordt. Kleuren we netjes binnen de lijntjes. Maar als we durven en als we lef hebben... Als we een stip durven zetten en los kunnen laten wat we tot dusver hebben geleerd... Dan kunnen we overal komen. Dan is alles mogelijk!

En zo begon het ergens. Zette ik een stip en ben ik druk geweest met een online art journal training. Ging ik van stip naar stip. Eerst met tot twee maal toe een challenge van een paar dagen en nu ligt er een heuse online maandtraining STIP OP STELTEN klaar die a.s. donderdag van start gaat. Een maandlang! Zodat ook jij een eigen art journal boekje kunt beginnen. Hoe cool is dat!

Spannend? Jazeker. Dat hoort er ook bij. Voor mij is het net zo’n grote challenge als voor de deelnemers. Maar ja, als ik zo graag anderen wil laten zien wat ik onderweg gezien, gevoeld, gelezen, gehoord en geleerd heb en dat met ze wil delen, dan moet ik me wel laten zien. Dan moet ik me wel kwetsbaar opstellen en mezelf tonen. Dan kan ik niet stil in een hoekje gaan zitten tekenen. Dan moet dat eruit!!!

Want ik wil mensen inspireren, stimuleren en motiveren om ook hun creativiteit weer aan te zetten. Zodat ook zij in beweging komen. Voor wie vooruit wil!
En hé, het zal vast nog wel eens anders als verwacht lopen, ik zal nog heel wat hobbels tegenkomen. Maar ik ga de uitdaging wel aan. Nu jij.

Reis je met me mee? Het maakt niet uit hoe groot of klein je droom ook is. Na 30 dagen heb je heel veel levenslessen en leuke opdrachten voorbij zien komen, zodat ook jij vooruit kan. Op jouw weg.

Zet jij een eerste stap? Een stip? Van stip naar STIP OP STELTEN. 
We vertrekken donderdag 21 mei a.s. Meer info over de online art journal maandchallenge STIP OP STELTEN vind je hier.

Aanmelden? Klik op onderstaande link.
"Ik ben klaar voor de online art journal maandchallenge STIP OP STELTEN"