Essey genderneutrale opvoeding

Deze ochtend mocht ik een essay nakijken van mijn dochter. Meestal kan ik haar niet helpen met haar huiswerk, aan de leerstof van 5vwo waag ik me niet meer. Vandaag kon het.

Een essay over een genderneutrale opvoeding. So! Beladen thema en veel over geschreven en gesproken in de media. Eentje die hand in hand lijkt te gaan met de zwarte pieten discussie. Mag ‘Bob de bouwer’ dan niet meer? Moeten we ze alles zelf laten kiezen? Zelfs als je zoon in een rok naar school wil? Mag je jouw zoontje geen autootje meer geven met zijn verjaardag? Of dan alleen in de kleur roze? Mag de Sint je dochter nog wel een Barbie geven? Help! Is dit allemaal nodig? En wanneer doe je het als ouder dan goed?

Ouders relax. Rustig maar. Zolang je kind van jou alle ruimte krijgt dingen op zijn eigen manier te mogen ontdekken of doen, dan doe je het eigenlijk al heel erg goed...

Laat ze ontdekken. Laat ze keuzes maken. Laat het mislukken. Laat ze creëeren. Laat ze vervelen. Laat ze spelen.

Wanneer jij je kind leert dat hij (of zij) zelf keuzes keuzes mag maken, of het nou in spel is of in iets anders en wanneer je niet alles voor hem uit handen neemt, dan is dat al een prima basis. Complimenteer je je kind daarbij op het proces en niet op het resultaat dan doe je het top! En er is ook nog zoiets als ‘de natuur’, het vindt zijn weg wel. 

En ik weet, dat is voor ouders soms nog erg lastig. Vaak vullen we in, bieden we oplossingen en nemen we ze dingen uit handen. Om het makkelijker voor ze te maken, uit liefde voor ons kind. En ook omdat het soms gewoonweg sneller gaat wanneer je het zelf doet.

Wanneer een kind zelf mag ontdekken, zelf oplossingen mag bedenken en keuzes mag maken, zal een kind daar later zeker profijt van hebben. En dat helpt jou als ouder dan ook weer.

En? Waar speelde jij als kind mee?